pracy nie ma możliwości rozłożenia ryzyka, to struktury spółdzielcze będą częściej występowały w tych dziedzinach, gdzie ryzyko działalności jest niewielkie". Argumentuje się tu, że kapitalista jest z natury skłonny podejmować większe ryzyko niż pracownik. Ten sam pogląd broniony jest z nieco innych pozycji przez takich neoklasycznych instytucjonalistów jak Jensen, Meckling czy Fama. Twierdzą oni, że jedynie nowoczesny kapitalizm z jego rozwiniętymi rynkami kapitałowymi (szczególnie giełda) umożliwia zadowalające podejście do ryzyka. Ich argumenty sprowadzają się do następujących tez:<br>1. Inwestorzy najskuteczniej rozwiązują problem ryzyka gromadząc zróżnicowany portfel akcji. Portfel taki obciążony jest jedynie średnim ryzykiem rynku kapitałowego ("ryzyko systemowe"), nie ponosi natomiast