Rudzkiej-Cybisowej i u niej robiłem dyplom. Tam miałem Bonnarda blisko - pani profesor zetknęła się z nim osobiście i dobrze znała jego twórczość. Można powiedzieć, że zapoznałem się ze sztuką Bonnarda poprzez przeżycie Cybisowej. Pokazywała wiele jego obrazów, a także obrazów Cezanne'a, i omawiała je. Dla mnie harmonia kolorystyczna Bonnarda - czyli to, co tak ujmuje wszystkich profesjonalistów - to jest właśnie nadzwyczajna abstrakcyjność jego obrazów. To jest już takie zdematerializowanie samej materialności obrazu, które wprowadza w inny wymiar - duchowość najwyższego rzędu... Absolutnie mnie nie dziwi, że Bonnard użył takiego określenia.&lt;/&gt;<br>&lt;who1&gt;Tadeusz Kantor napisał, że "abstrakcjonizm zerwał z nieśmiałością ludzkiego poczynania wobec natury". Czy