życiu podobne metamorfozy traktowano by nieufnie, gdyż wyobrażony dobry Polak ma być ideałem bez skazy. W rezultacie mamy dzisiaj jednego tylko prawdziwego Polaka, z którego dumni są wszyscy (no, prawie wszyscy) bez względu na poglądy polityczne. To papież Jan Paweł II, traktowany za życia jak oficjalny święty, wynoszony na pomniki, czyli postać z innego już, nieziemskiego porządku. Tymczasem chyba żaden zwykły śmiertelnik w przekonaniu rodaków na miano wzorcowego Polaka nie zasługuje. Szybko zużyły się autorytety dawnych opozycjonistów, którzy przeszli do polityki lub do biznesu (a zwłaszcza kiedy starali się łączyć jedno z drugim). Jeżeli Lech Wałęsa wciąż jeszcze się broni, to