ale my zajmiemy się tylko jednym z nich, jak się wydaje - najbardziej podstawowym.<page nr=195> <br>We wstępie do <foreign>ź^etre et néant</> czytamy: <q>"wszelkie istnienie świadome bytuje jako świadomość istnienia"</>. Szczególną świadomość swego własnego istnienia, którą bytuje "wszelkie istnienie świadome", nazywa Sartre świadomością niepozycjonalną lub nietetyczną. Świadomość niepozycjonalna przeciwstawia się świadomości pozycjonalnej, czyli tetycznej, dzięki której dany nam jest nie sam akt jako swoiste przeżycie, lecz przedmiot aktu. Niepozycjonalną świadomość siebie można by nazwać po prostu samoświadomością (na innym miejscu nazywam ją konscjentywnością). Niepozycjonalna świadomość, czyli samoświadomość aktu, przeżycia, doznania, podmiotu świadomości itp., jest jedynie możliwym sposobem istnienia aktów, przeżyć doznań itp. Akt
