rządowych i politycznych. W tej dziedzinie 1993 r. był trudny, gdyż prawie pół roku nie było obsadzone stanowisko ministra OŚZNiL.<br>Trzeba więc stwierdzić, że w roku 1993 nie mieliśmy sprawnie działającego MOŚZNiL. Wpłynęło to w zasadniczy sposób na kształtowanie polityki ekologicznej. W dziedzinie leśnictwa nastąpił wyraźny regres na skutek masowych czystek personalnych i niefortunnej umowy z Bankiem Światowym. W gospodarce wodnej panowała stagnacja, co wykazało seminarium, zainicjowane przez Komitet PAN "Człowiek i Środowisko", a poświęcone koncepcjom gospodarowania wodą w dorzeczu Wisły. Zaprezentowana &lt;hi&gt;Proekologiczna strategia zagospodarowania Wisły&lt;/&gt; (wykonana pod kierunkiem J. Kołodziejskiego) zwróciła uwagę na konieczność podjęcia strategicznych decyzji dotyczących roli społeczno