Staniewiczowa, jutro Podgórski, pojutrze jeszcze kto inny, za dwa dni zejdzie się tutaj cała gromada ciekawych... Zdaje się, że po tym wszystkim mam jakieś prawo do spokoju, nie?<br>Pani Alicja przycisnęła dłonie do piersi.<br>- Ja też nie miałam tutaj łatwego życia. Nie myśl, że tutaj było łatwo...<br>Kossecki przystanął.<br>- A czyż ja myślę, że było łatwo? I co to ma wspólnego z Podgórskim?<br>- Właśnie, że ma. Dużo ma wspólnego. Tylko ty tego nie widzisz... tobie się zdaje... a ja też chyba jestem człowiekiem i coś mi się należy... bo ja... ja już naprawdę nie mam sił, zupełnie nie mam sił...<br>I