z zależności ((...)) jeżeli znane jest N i jeżeli można określić bezwzględną wartość ((...)) Jest to możliwe, jeżeli znana jest wartość współczynnika detekcji c określająca, jaka część rozpadających się jąder jest wykrywana w danym układzie detekcyjnym. Metoda ta jest najdokładniejsza w przypadku emisji i była stosowana w szczególności do wyznaczania okresów półrozpadu długowiecznych członów naturalnych szeregów promieniotwórczych.<br> Niekiedy szybkość rozpadów oznacza się na podstawie pomiarów jednakowej szybkości rozpadu innego produktu promieniotwórczego w przypadku równowagi trwałej. Przykładowo 12 dla 235 można oznaczyć, mierząc liczbę cząstek z ((...)) wydzielonego z rudy uranowej. Nie byłoby łatwo zmierzyć, bez rozdziału izotopowego, promieniowania 235 ze względu na tło promieniowania