wyskalowana jest w procentach, a druga oś odpowiada miąższości skały, odległości pomiędzy próbkami bądź określa absolutny czas geologiczny (ryc. 1.15). Sposób ten pozwala na bardzo czytelne ukazanie zmian stosunków pomiędzy najpospolitszymi gatunkami, daje też pewne wyobrażenie o stopniu zróżnicowania zespołów. To najlepsza podstawa do analizy zmian środowiska.<br>Zróżnicowanie zespołu da się w zasadzie sprowadzić do postaci liczby, zwanej wskaźnikiem zróżnicowania. Jednym z powszechniej stosowanych jest wskaźnik oparty na wzorze Claude'a Shannona na zawartość informacji. Jest on prosty w liczeniu (jeśli ma się w ręku kalkulator z funkcjami algebraicznymi) i dość łatwy do zrozumienia.<br>Można go wyrazić w postaci wzoru:<br>&lt;gap&gt;<br>Porównywanie