wystarczy grupa wesołych amatorów, ale w tym przypadku potrzebni są profesjonaliści.<br>Niemniej nie dało się ukryć, że policja jest coraz bardziej bezsilna. Pierwotne zapewnienia o szybkim zatrzymaniu sprawcy morderstwa z upływem kolejnych miesięcy stawały się coraz mniej optymistyczne. Najpierw mówiło się o &lt;q&gt;&lt;transl&gt;"końcu lata"&lt;/&gt;&lt;/&gt;, później o &lt;q&gt;&lt;transl&gt;"końcu roku"&lt;/&gt;&lt;/&gt;, wreszcie &lt;q&gt;&lt;transl&gt;"o dającej się przewidzieć najbliższej przyszłości"&lt;/&gt;&lt;/&gt;. Motywy zbrodni najpierw były znane &lt;q&gt;&lt;transl&gt;"w 80 procentach"&lt;/&gt;&lt;/&gt;, później &lt;q&gt;&lt;transl&gt;"wciąż budziły wątpliwości"&lt;/&gt;&lt;/&gt;. Zamachowiec miał być &lt;q&gt;&lt;transl&gt;"wynajętym mordercą z zagranicy"&lt;/&gt;&lt;/&gt;, &lt;q&gt;&lt;transl&gt;"przebywa gdzieś w Europie"&lt;/&gt;&lt;/&gt;, &lt;q&gt;&lt;transl&gt;"ukrywa się w kraju pozaeuropejskim, z którym Szwecja nie ma porozumienia o ekstradycji"&lt;/&gt;&lt;/&gt;. Jeszcze w połowie listopada 1986 roku Hans Holmer w wywiadzie dla amerykańskiego