pięć lat, stracił swojego ojca. Matka powiedziała mu wówczas, iż odtąd będzie pełnił rolę najstarszego mężczyzny w domu. Podczas pogrzebu ojca nie płakał, bo usłyszał od babci, że powinien być dzielnym żołnierzem, z którego mama będzie mogła być dumna.<br>Podczas modlitwy terapeutka zaprosiła Chrystusa, by małemu chłopcu będącemu wewnątrz pacjenta dał możliwość opłakiwania śmierci ojca i otworzył zbiornik uczuć zamknięty od tego czasu. Wtedy z jego głębi zaczął wydobywać się szloch. Pacjent wypłakał całą samotność i cierpienie z wczesnych lat. A po kilku miesiącach w liście do terapeutki szczegółowo opisywał wspólne wyprawy z synami i przeżywane przygody.<br><br>&lt;tit1&gt;Okres dojrzewania&lt;/&gt;<br>Doświadczeniami z tego