jako impulsu (zewnętrznego) wyzwalającego szarżę (Tarr, Martin, 1914), w świetle badań skutków dużych trzęsień ziemi, które nawiedziły silnie zlodowacony obszar Alaski, jest obecnie negowana (Post, 1969).<br> Podniesienie temperatury lodu zmienia jego właściwości reologiczne: ruch deformacyjny może być szybszy. W wyniku zwiększonych deformacji powstaje więcej ciepła z powodu tarcia wewnętrznego, które dalej podnosi temperaturę. Zachodzi więc pozytywne sprzężenie zwrotne, zwane niestabilnością pełzania (creep instability). G. de Q. Robin (1955) sugerował, że proces ten poprzez ogrzanie zimnego, dennego lodu lodowcowego, aż do temperatury topnienia, może wywołać szarżę. Pogląd ten podzielało wielu autorów, m.in. S. Baranowski (1978). Jednakże analiza niestabilności pełzania w lodowcach