występowanie histonów w bakteriach pozostaje nadal kwestią sporną. Od końca lat trzydziestych, tj. od prac A. N. Biełozierskiego, z jednej strony, donoszących o braku histonów w bakteriach oraz od doniesień Mirskiego i Pollistera [137], z drugiej strony, o występowaniu w nich nukleohistonów, do początku lat siedemdziesiątych pojawiały się nieliczne, sprzeczne dane na ten temat (por. [104]). W roku 1975 dwie publikacje zaanonsowały obecność kwasorozpuszczalnych białek histonopodobnych (ang. histone-like protein; skrót HLP) w Archaebacteria [177] i Eubacteria [172]. Tabela 11.5 podaje niektóre białka spośród ponad 50 (por. [47, 157, 183a]), jakie zostały wydzielone i zanalizowane od tamtego czasu (por. [108]), a rys