nie przyniosły rezultatów oczekiwanych przez kierownictwo centrali aparatu bezpieczeństwa. W opracowanej 12 sierpnia 1944 r. Przez Główny Urząd Bezpieczeństwa Rzeszy analizie sytuacji uznano istniejący stan za niezadowalający. Jako główną przyczynę tego stanu rzeczy przyjęto fakt działania polskiego ruchu oporu na obszernym terytorium, podporządkowanym dużej liczbie placówek bezpieczeństwa. Dotychczasową praktykę wymiany danych i informacji między poszczególnymi placówkami oceniono jako niewystarczającą. Podkreślono przy tym, że jakkolwiek aparat bezpieczeństwa zdobywał interesujące materiały, to stopień wykorzystania uzyskanych informacji był wysoce niezadowalający. Stwierdzenie to zasługuje na uwagę, gdyż zdaje się tłumaczyć częste reorganizacje i niektóre przynajmniej próby improwizacji w rodzaju powoływania Sonderkommandos.<br>Na uwagę zasługuje też