głośną muzyką, przetykaną biznesowymi wiadomościami, Frik wjechał na podwórko. Kiedy zgasił silnik i wyłączył radio, zapadła głęboka cisza, w której najpierw usłyszał świergot wróbli, a potem trzepot gołębi przefruwających nad dachami. Śródmieście pod jego powiekami gwałtownie wyparowało. Rozejrzał się wokół i zobaczył nagle, w środku lata, czapy śniegu topniejące na daszkach komórek i poczuł słodki zapach pomyj w rynsztokach. Zdecydowanym ruchem zakręcił szybę i wysiadł z samochodu.<br>Kurtz nigdy się z Mielczarskiego nie wyprowadził i jego dom był rodzajem towarzyskiego klubu. Można tu było wpaść o każdej porze dnia i nocy, i zawsze ktoś był, i zawsze coś się działo. "Jestem