od prednizolonu wywiera jego metylowa pochodna 6a-metyloprednizolon. Jest to lek najczęściej stosowany pozajelitowo ze wskazań pozasubstytucyjnych spośród syntetycznych glikokortykosteroidów. Do masywnej kortykoterapii produkowane są tabletki po 32 mg i 100 mg. Metyloprednizolon nie zatrzymuje jonów sodowych w kanalikach nerkowych i zwiększa przesączanie kłębuszkowe, dlatego bywa stosowany dożylnie w jednorazowej dawce do wywołania obfitej diurezy w stanach obrzękowych. Używa się do tego celu jego łatwo rozpuszczalnych związków, jak sól sodowa hemibursztynianu (np. Solu-Medrol).<br>Ze wskazań życiowych stosuje się we wlewach dożylnych duże dawki tego leku, sięgające 30 mg/kg mc., w ciągu 30 min. Dawkę tę powtarza się co 4