się wspólnym punktem odniesienia dla zwolenników oparcia postkomunistycznej transformacji na działaniach stopniowych (Murrell 1992; Poznański 1993; Stark 1992).<br><br>&lt;tit&gt;2. Długotrwała dyskusja o planowaniu i budżecie&lt;/&gt;<br><br>Nie ma chyba lepszej ilustracji rosnącego wpływu podejścia ewolucyjnego niż ogromny dorobek Kornaia. Gdyby chcieć określić jednym zdaniem istotę jego dokonań, należałoby wskazać na uporczywe dążenie do stałego zwiększania stopnia realizmu badań nad systemem komunistycznym. Kornai naprawia w ten sposób skutki nierealistycznego podejścia, jakie cechowało początkowo główny nurt badań, pozostający pod silnym wpływem neoklasyka Langego. Trudno o dobitniejszy kontrast jak między Kornaiem i Langem, jako że wizja gospodarki państwowego socjalizmu proponowana przez tego ostatniego - od początku