aktem prawnym regulującym funkcjonowanie przedsiębiorstw państwowych w Polsce. Akty te sprowadzały cel istnienia przedsiębiorstw do "wykonywania zadań wynikających z narodowego planu gospodarczego" (art.1 ust.1 dekretu). Rozliczanie działalności gospodarczej przedsiębiorstw zostało oparte (w miejsce zasad gospodarki handlowej i samodzielności finansowej) na zasadzie tzw. rozrachunku gospodarczego - enigmatycznego pojęcia sprowadzającego się de facto do wymogu wyodrębnienia mienia i sporządzania oddzielnego bilansu. Zgodnie z dekretem, przedsiębiorstwa mogły być tworzone, dzielone i likwidowane w drodze aktów prawnych wydawanych przez właściwy organ administracji państwowej. Dekret pomijał w ogóle kwestię własności przedsiębiorstw - powszechność własności państwowej w gospodarce socjalistycznej wydawała się tak oczywista, że prawo przechodziło nad tym