Gonia, chudzinka kochana, mimo urodzenia mi pięciorga dzieci kusi tym właśnie, co imponuje gejom zza oceanu. Chudością na granicy anoreksji. Kocham jej wyraźnie zarysowane kości miednicy, uwielbiam jej talię, miłuję wystające żyły na rękach. A gdy czasem schyla się i widzę kościste węzły jej kręgosłupa, to przecież wręcz zapiera mi dech z wrażenia i podróżuję myślami do kobiet Egona Schiele i Modiglianiego. Ale to teraz nie ma znaczenia. To szczegół. Szuwar brnie dalej: - Czy takie chude kobiety mogą rodzić dzieci? Przecież to wszystko cywilizacja śmierci!<br>I ja nie zaprzeczam. Dlaczego?! No właśnie, tak jest ze wszystkim: bo przecież ogólnie Szuwar ma