Ziarna nadziei i Spartaka czyny.<br> Sotion podniósł głowę, zapatrzył się na wschód, gdzie nad górami różowe blaski rozpinała Jutrzenka. <br><br> Wieki przeminą, Kapitolu mury<br>Trawa porośnie, oset i mech siwy -<br>Sława Spartaka wzleci ponad chmury.<br>Gdzie bój o wolność - Spartak będzie żywy.<br> I struny rozśpiewały się triumfalnym tonem zwycięstwa. Pasterze wstrzymali dech w piersiach, na policzki trysnęła im krew, zdało się, że pieśń uskrzydla ich, że znowu zerwą się i polecą z pieśnią na nowy bój.<br>Siwa broda Sotiona zapożyczyła blasków od nieba, oczy rozżarzyły się. Głos zabrzmiał pewnością i spokojem:<br> Jak orły zlecą Spartaka dziedzice<br>Myśli i czynów. Będą ich miliony