Typ tekstu: Książka
Autor: Brzechwa Jan
Tytuł: Liryka mojego życia
Lata powstania: 1921-1969
takie proste, nie zawiłe,
Sam je sobie właśnie dzisiaj wymyśliłem.



ŚMIERĆ
Jestem taki siny, jestem taki chory,
Leżę rozpostarty, konam na uboczu,
Noc ma ciężki zapach kamfory
I gorączki, i moczu...

Wszyscy mnie żegnali, wszyscy już płakali,
Wszyscy zrozumieli, że nie ma ratunku,
I z mych ust lękliwie ciułali
Zgrzany dech pocałunku.

I odeszli wszyscy od mojego łóżka,
Lekarz mądrą głową nade mną pokiwał
Przyszła do mnie tylko staruszka,
Taka siwa, poczciwa...

Cicho zaśpiewała, głośno zakasłała,
Trochę się zgarbiła i trochę przysiadła...
Aż się nagle rozprostowała
Wzdłuż mego prześcieradła.

Na mnie się zwaliła, rozkraczyła nogi,
Chciwie mnie wgarnęła w swoje biodra
takie proste, nie zawiłe,<br>Sam je sobie właśnie dzisiaj wymyśliłem.&lt;/&gt;<br><br><br><br>&lt;div sex="m"&gt;&lt;tit&gt;ŚMIERĆ&lt;/&gt;<br>Jestem taki siny, jestem taki chory,<br>Leżę rozpostarty, konam na uboczu,<br> Noc ma ciężki zapach kamfory<br> I gorączki, i moczu...<br><br>Wszyscy mnie żegnali, wszyscy już płakali,<br>Wszyscy zrozumieli, że nie ma ratunku,<br> I z mych ust lękliwie ciułali<br> Zgrzany dech pocałunku.<br><br>I odeszli wszyscy od mojego łóżka,<br>Lekarz mądrą głową nade mną pokiwał<br> Przyszła do mnie tylko staruszka,<br> Taka siwa, poczciwa...<br><br>Cicho zaśpiewała, głośno zakasłała,<br>Trochę się zgarbiła i trochę przysiadła...<br> Aż się nagle rozprostowała<br> Wzdłuż mego prześcieradła.<br><br>Na mnie się zwaliła, rozkraczyła nogi,<br>Chciwie mnie wgarnęła w swoje biodra
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego