Nie wolno bowiem przekraczać granicy oddzielającej zapobieganie górskim wypadkom od działań ograniczających przestrzeń wolności przybywających w góry. Ta przestrzeń zresztą jest już, niejako z natury rzeczy, dość ściśle ograniczona ze względu na ochronę przyrody, zasady współżycia z innymi "użytkownikami" gór, przepisy dotyczące granicy państwowej, a w końcu zasady bezpieczeństwa. Człowiek decydujący się na wejście w Tatry godzi się - chcąc nie chcąc - na przestrzeganie różnego rodzaju kodeksów: pisanych i niepisanych. Sieć przyjętych na siebie zobowiązań jest tak gęsta, że wzbudza czasem wewnętrzny bunt "górskiego plebsu" poszturchiwanego przez uprzywilejowanych; tych, którym w Tatrach wolno więcej niż innym, nie obdarowanym specjalnym statusem. Ratownicy, będąc