a przy tym ambitni i sprytni, narzucający swoim zachowaniem białemu przybyszowi powściągliwość w stosunku do siebie, do swego plemienia. Nigdy nie uchylą rąbka tajemnicy ponad to, co sami uważają za stosowne. Pytać o nic nie wolno. Wolno tylko słuchać, a z czasem wolno próbować - bardzo ostrożnie - radzić... Ten mój wyważony dekalog zasad pozwolił mi na spokojne i bezkonfliktowe wejście do tej skądinąd sympatycznej społeczności tubylczej.<br><br> * * *<br><br>Niedługo jednak mogłem się cieszyć tym szczęściem, jak gdyby znalezionym w buszu. Po czterech latach bezpośredniej pracy misyjnej w Kasisi zostałem awansowany. Mianowano mnie bowiem administratorem apostolskim. Prefekturę podniesiono do rangi wikariatu, na którego czele stoi