Wielkim przeżyciem była dla młodej Heli lektura opowieści pisanych gwarą przez Kazimierza Przerwę-Tetmajera, upamiętniających gesty, język i osobowość postaci, które znała i pamiętała z dzieciństwa.<br>W 1918 roku Helena pisze i wystawia swoją pierwszą sztukę pt. "Jak czarownice pasowały Janosika na zbójnika". Jest jednocześnie autorką tekstu, aktorką, reżyserką i dekoratorką. Z góralską młodzieżą gra, tańczy i śpiewa, porywając publiczność pomysłowością widowiska. To regionalne przedstawienie wystawione było z wielkim pietyzmem. Ojciec nauczył córkę tradycyjnych kroków tanecznych, góralskie nuty grał sam Bartuś Obrochta, a Helena ze szczególną starannością dobierała stroje dla aktorów. Spektakl ten stał się wzorem dla licznych późniejszych teatralizacji wątku