w mieszkaniu babci i na parapecie budujesz dom dla lalek. A potem wyglądasz przez okno i patrzysz na dzieciaki, które bawią się w chowanego. Żadnego z nich nie znasz, więc przytulasz twarz do zimnej szyby i patrzysz, z zazdrością i tęsknotą.<br>- Tak właśnie wyglądało moje dzieciństwo - mówi Lilka, 25-letnia dekoratorka wnętrz. Drobna, o delikatnej, prawie dziecięcej twarzy, bardziej przypomina uczennicę szkoły średniej niż kobietę sukcesu, która prowadzi własny interes.<br>- Zawsze chodziłam do szkół w innych dzielnicach niż mieszkałam, rodzice to jakoś tak powymyślali, że niby w tych szkołach koło domu był niski poziom lub zajęcia po południu. Nie miałam więc