więc z wielkim wysiłkiem uniósł powieki i ujrzał tuż nad sobą siwą głowę Dziadzi Linsruma, który w milczeniu przywracał go do przytomności. Z tyłu Babka miotała się rozpaczliwie po pokoju, szukając nowych sposobów ratunku. Dziadzia, ujrzawszy przekrwione oczy chłopca, chrząknął znacząco. Na ten sygnał pani Linsrumowa rzuciła się gwałtownie do denata, jęła go całować i ściskać, płacząc oraz wołając jednocześnie:<br>- Polek, ty bezwstydny, do grobu nas wpędzisz! Wygonimy ciebie, przeklętego, pójdziesz badziać się na ulicę, zobaczysz, niewdzięczny. Polek dźwignął się, usiadł na pościeli, próbując zebrać myśli.<br>- Boże ty, mój Boże, jakiej chwili ja doczekałam, ty pijanico przeklęty. Ubieramy go, do szkoły