Słyszysz?<br>- Nie.<br>- Ktoś krzyczy ciągle: hooo.<br>- To stary Linsrum chodzi po polach.<br>- Zupełnie ciemno, jakby wieczór nadchodził.<br>- Jeszcze nie dzwonili. Do obiadu daleko.<br>- O! Znowu krzyczy.<br>- To na pewno Linsrum. Sam rano widziałem. Zeszli ostrożnie z odkosu. Przed nimi śród drzew widać było już Puszkarnię. Zaczynał padać cienki i cichy deszcz.<br>- Zobaczymy, co on napisał na drzewie - powiedział Ferdzia.<br>- Nie. Lepiej nie. O Jezu, jak ciemno.<br>- Drefisz!<br>- A guza!<br>Przebiegli łąkę, która zmoczyła ich niczym ulewa. Zatrzymali się przed posępnym, jakby przyczajonym budynkiem. Kajaki zaczął nerwowo wyciskać wodę z nogawek spodni. Znienacka szczęknął zębami.<br>- Oj, co ty straszysz?! - zaprotestował Ferdzia.<br>- Zi