do rana. <br>Potem polazł do kotłowni. Nie... to wszystko było potrzebne. <br>Bójka cofnęła czas do tamtego wieczoru, gdy jeszcze <br>nic się nie stało. Ale mógł zapomnieć drogi <br>nad wodę i górkę powyżej przystani, a nie gnać <br>do dziewczyny pod byle jakim pretekstem. Bez pretekstu... Jakby go <br>ciągnęło na sznurku. Ambicję diabli wzięli. Wiedział, <br>że nikt tu na niego nie czeka, a...<br>- Bałam się, że nie przyjdziesz - powiedziała <br>Dominika.<br>Rzucił się jak spłoszony źrebak. Nie wierzył. <br>Mówiła tylko tak...<br>- Nawet pytałam dziadka, jak by cię ściągnąć <br>do nas. Zaśmiał się, że lubisz witaminy i znasz <br>drogę. Obraziłam się za ciebie. Trochę... - uzupełniła