biblioteki, i nad parawanem sypialni. W klejonej szopce grają wycięte przeze mnie z papieru zwierzęta, obok huśtawki w drzwiach mojego pokoju skacze drewniany pajacyk Lejbuś, a przy gerydonie w kącie stołowego Aniela pisze list dla Gucia ze "Ślubów panieńskich". Chochoł w tomaszowskim ogrodzie szeleści: "Kto mnie wołał? Czego chciał?" Układam dialogi kamykom na ścieżce i brzozom na polanie, kłócą się ołowiani żołnierze, nawet krople deszczu na szybie wyśpiewują swoje zwierzenia. Tyle teatru wszędzie!<br>Może świat jest rzeczywiście teatrem, nie wiem, ale z pewnością teatr jest światem - zarówno z lewej, jak z prawej, i ze wszystkich stron mojego wczesnego myślenia.<br>Zielony księżyc