Te głowy ludzkie porozwieszane na ścianach nie bardzo pasowały do mego tematu "walka o zdrowie i życie", powiedziałbym nawet, że wręcz przeciwnie. Trudno chyba jednak było wymagać, aby gościnni Dajakowie rezygnowali dla mnie z tych dekoracji. Nabiegali się za nimi dobrze, a zresztą mała pomyłka w wystrzeleniu zatrutej strzały z dmuchawki sporządzonej z wydrążonego bambusa, a głowy mych gospodarzy stałyby się ozdobą "długiego domu" w innej wsi. Dajak - chciałoby się rzec - myli się tylko raz. I kto celniej strzela, ma więcej z życia...<br> Zresztą wyznam szczerze, że podczas tej bardzo długiej nocy owe wędzone głowy ludzkie przeszkadzały mi znacznie mniej niż