zachowaniom i naszym postawom w krótszych lub dłuższych okresach naszego życia. Jaspersa nie interesują ani ontologiczne, ani epistemologiczne warunki możliwości tej świadomości. Być może z perspektywy ontologii i epistemologii okaże się ona paradoksem nie do wyjaśnienia. Ale przecież ona jest, ona zachodzi, z niej wyłaniają się zadania na każdą chwilę dnia i nocy. Właśnie tam gdzieś, w ciemnym obszarze mnie, opromienionym przez tę świadomość, śpiew, którym jestem, koncentruje się wokół swej nie spisanej partytury.&lt;page nr=189&gt; <br>Określając kilkakrotnie od różnych stron naturę egzystencji, Jaspers używa stale słów &lt;foreign&gt;Selbst i Ursprung. Selbstsein heisst Existenz. Existenz ist [...] Ursprung aus dem ich denke und handle...&lt;/&gt;<br>Słówko &lt;foreign&gt;Selbst&lt;/&gt; jest