de Biran</> aż po <name type="person">Simone Weil</>. Bo czymże innym są jej myśli wpisywane naprędce do szkolnych kajetów? Pamiętnik Brzozowskiego to książka, która zostanie w literaturze polskiej. Gdyby choć to ostatnie słowo zaszczutego pisarza można było wydać na nowo. Sam styl tych notatek, czysty, ścisły, aż drgający od temperatury wewnętrznej, wskazuje, do czego się Brzozowski wewnętrznie dopracował. Tej książki nie można przeczytać tylko, trzeba z nią współżyć. Zginęła tu młodopolska patetyczność, młodzieńcze kaznodziejstwo, jest nieustanny rachunek nad sobą, bezwzględny, i śmiertelny wysiłek, by nic nie uronić z tego, co jeszcze wyrazić chce czy musi. Szkalowany, wyrzucony jakby poza obręb społeczności polskiej, umierający w