głównie politycznej odpowiedzialności za działania służb specjalnych myśli Unia Wolności, która z koordynatora służb specjalnych chciałaby uczynić bardziej pracownika służby cywilnej niż polityka. Okazało się bowiem, że podporządkowanie służb specjalnych premierowi i ustanowienie specjalnego ministra koordynatora nie uwolniło ich od polityki lub przynajmniej od uwiarygodnionych podejrzeń o działania polityczne. Kolegium do spraw służb specjalnych stało się instytucją prawie fikcyjną, prezydent, wybierany w wyborach powszechnych i konstytucyjnie współodpowiedzialny za bezpieczeństwo kraju, jest głównie odbiorcą informacji, a premier, który ponosi konstytucyjną odpowiedzialność, prawie nic nie wie, co się dzieje, bo też z natury rzeczy wiedzieć nie może.<br><br>I tak oto mamy zupełnie chorą sytuację