walka była istotnie nierówna. Nie znaczy to, że wolno było skapitulować. Postawę dawnej niezgody - postawę wyprostowaną i potęgę smaku - nowy tom Herberta wyostrza zgodnie z jego perspektywą:<br><br>&lt;q&gt;I jeśli Miasto padnie a ocaleje jeden on będzie niósł Miasto w sobie po drogach wygnania on będzie Miasto.&lt;/&gt;<br><br>&lt;name type="tit"&gt;Raport...&lt;/&gt; wzywał do walki do upadłego, do postawy straceńczego sprzeciwu. I w tych prostych i stanowczych nakazach i straceńczej bezwzględności trafiał w stan ducha krajowego pospolitego ruszenia.<br>Wobec tej argumentacji wątłe wydają się kontrargumenty przeciwników czy wrogów, autorów broniących czy też tylko próbujących usprawiedliwić i zrozumieć wprowadzenie stanu wojennego. Są one skąpe, ale warto je przykładowo