z niedoskonałości bliźnich, zwłaszcza jeśli są sławni, wpływowi i okadzani przez otoczenie - ale idzie i o rzeczy ważniejsze.<br>Johnson wychodzi z oczywistego założenia, że jeśli ideały głoszone przez danego intelektualistę nie są przezeń realizowane w życiu prywatnym, to cała jego działalność ideologiczna staje się podejrzana.<br>Jeśli Rousseau - którego idea "naturalnej dobroci człowieka" była natchnieniem Rewolucji Francuskiej - oddawał swoje nieślubne dzieci do okropnych przytułków na pewną śmierć, to można wątpić w słuszność samej doktryny, a przynajmniej w bezinteresowność i &lt;orig&gt;"anhelliczność"&lt;/&gt; jej głosiciela.<br>I tu autor przechodzi do kwestii motywacji, a więc rzeczywistych sprężyn popychających pewnych ludzi do działalności - nazwijmy to wprost: propagandowej