rozumianej praktyki społecznej - identyfikuje formułowane na jej gruncie problemy i zadania jako problemy i zadania należące do nauki praktycznej. Zatem korzysta ona z ustaleń teoretycznych dokonanych na gruncie psychologii ogólnej, która dostarcza jej naukowej wiedzy o zależnościach między faktami. Dokonując "importu" owej wiedzy, formułuje twierdzenia o charakterze optymalizacyjnym. O ich "dobroci" decyduje stopień, w jakim oparte na nich działania praktyczne pozwalają osiągnąć postulowany stan rzeczy, np. zresocjalizowanie więźnia, zrehabilitowanie alkoholika czy usamodzielnienie życiowe oligofrenika. Uważam jednak, że nie jest to trafna charakterystyka psychologii stosowanej. Nietrafność tej charakterystyki wynika z przyjęcia przez Podgóreckiego podziału nauk na teoretyczne i praktyczne. <br><br>W świetle ustaleń