W czasie nauki historii wszystkich jej bohaterów mierzyłem miarą owych właśnie cnót. I postaci które ucieleśniały je stawały się moimi idolami. W chwili pisania tego listu serce moje przepełnione jest bólem, w wyniku bowiem straszliwej powodzi ogromne połacie naszego kraju uległy zniszczeniu. Dziesiątki tysięcy ludzi straciło dach nad głową i dobytek całego życia. Dramatyczne informacje przekazywane w radio i telewizji mobilizują ogromne rzesze rodaków do udzielania pomocy powodzianom. Byłem pewien takiej postawy. Ale wiem też, że ów natychmiastowy odruch zaspokoi tylko doraźne potrzeby - na chwilę bieżącą, istotniejsze zaś będzie bardzo trudne i rozciągnięte w czasie usuwanie skutków klęski, których rozmiarów nikt