ojca, który sprecyzował już w 1781 r. rolę kobiet w nobilitacji języka polskiego, także przez tłumaczenia czy „przystosowania" tekstów obcych (Drugi list Jmć Pana Doświadczyńskiego…) Wirtemberska zajęła się translacją jednoaktowej komedii Dobry ojciec popularnego pisarza francuskiego – Jean Pierre Claris de Florian (1755-1794). Manuskrypty przekładu Dobrego ojca dochowały się w Archiwum Czartoryskich w trzech wariantach, ukazujących kolejne etapy żmudnej pracy nad ostateczną wersją polskiego tekstu. O scenicznych zainteresowaniach Wirtemberskiej wiedział L. Dębicki, choć nie miał w ręku autografu Dobrego ojca. Wyznaczył bowiem mylnie czas powstania utworu na okres sukcesu literackiego po edycji Malwiny (1816) i uznał go jednocześnie za