obok protonów w skład jądra wchodzą cząstki pozbawione ładunku elektrycznego, neutrony. Stało się wówczas oczywiste, że siłami wiążącymi te składniki w jądrze nie mogą być oddziaływania elektromagnetyczne. Aby utrzymać w małej objętości jądra cząstki wchodzące w jego skład, musi występować nowe oddziaływanie szczególnie silne, aby przezwyciężyć odpychanie elektrostatyczne między jednoimiennie, dodatnio naładowanymi protonami. Małe rozmiary jądra wskazywały ponadto na inną jeszcze cechę tych nowych oddziaływań: ich bardzo krótki zasięg. Ze względu na swą dużą wielkość oddziaływania te otrzymały nazwę oddziaływań silnych. My jednak będziemy w dalszym ciągu nazywać je siłami jądrowymi, rezerwując nazwę oddziaływania silne dla jeszcze bardziej elementarnych sił, które