metody Noether. W niniejszym paragrafie zilustrujemy tę procedurę na przykładzie zespolonego bezmasowego pola skalarnego bez oddziaływania. Lagranżjan takiego pola ma postać <br>&lt;gap&gt;<br>gdzie . jest zespolone, a gwiazdka oznacza sprzężenie zespolone. Lagranżjan ten jest niezmienniczy ze względu na globalną transformację U(1) (zmianę fazy) <br>&lt;gap&gt;<br>(Nasza konwencja to ładunek e > 0 dla pola dodatnio naładowanego, czyli np. pozytonu). <br>Chcemy w taki sposób zmodyfikować działanie (4.32), aby nowy lagranżjan <br>był niezmienniczy ze względu na lokalne transformacje, czyli takie, że . jest dowolną (gładką) funkcją .(x), a nie tylko stałym parametrem. <br>&lt;page nr=47&gt;<br>Podstawowa idea teorii z cechowaniem (czasem nazywana procedurą Noether) polega <br>na dodawaniu krok po kroku