bo się zmieniamy.<br>Starzec podniósł głowę znad tygodnika i jakby zdziwiony obcym brzmieniem głosu, brzmieniem, które nie zgadzało się z młodym wyglądem kelnera usługującego na tym rewirze, przeniósł wzrok na "Zbója Madeja".<br>- Aha, dobrze... - odparł wyciągając z kieszeni portmonetkę i rzucając szybkie spojrzenia wokoło. Gdzieś tam na drugim końcu sali dojrzał Romana zanurzonego po pas w świetlistej smudze - może nawet spotkał się z jego wzrokiem - szybko zgarnął wydaną przez Robaka resztę i pochylił się nad ilustracją. Już się więcej od niej nie odrywał.<br>Robak ruszył do pijanych pod oknem. Nie był pewny, czy mu zapłacą, i dlatego idąc do nich namiętnie