to boje ludzkich armii. W pożeraniu się bakterii, w czatowaniu węża wśród podzwrotnikowych pnączy, w akcie miłosnym modliszków, dziwnych owadów, których samica, o wiele silniejsza i lepiej uzbrojona zjada samca w czasie kopulacji - wszędzie ten sam prąd czegoś tajemniczego i nieznanego, co nazywa się życiem i czemu podlega człowiek, chociaż dokłada wysiłków, aby wydrzeć się spod panowania praw elementarnych.<br> Wszędzie nieczułość i okrucieństwo, walka wszystkich przeciwko wszystkim. Wtedy nawet odgrodzenie się od widowiska ludzkich podłości nie zdoła uratować wiary we własną nadrzędność i własną wyniosłą sprawiedliwość. Robinson, przechadzając się po swojej wyspie, mógłby wtedy zatrzymać się przed siecią pająka, słuchać sennego