składników i jego oddziaływanie będzie dominować. Wobec tej przeważającej siły, oddziaływania wywierane na rozpatrywaną planetę ze strony innych składników układu możemy traktować jak małe tylko zaburzenia. Niewiele będą one zakłócać ruch zgodny z prawami Keplera dla układu dwóch ciał i te małe zaburzenia potrafimy już obliczyć. Rachunek ten jest tak dokładny, że Leverrierowi i Adamsowi udało się na jego podstawie przewidzieć istnienie dalszej, nieznanej planety Układu Słonecznego z analizy zaburzeń ruchu ostatniej znanej wówczas planety, Urana. Obliczyli oni nawet parametry jej orbity i przewidzieli jej położenie na sklepieniu niebieskim. Na podstawie tego rachunku planeta ta, Neptun, została zaobserwowana nieco później przez