z ciebie jest znakomity dydaktyk.<br><br>Groszek szturchnął Ikę.<br><br>- Słyszałaś?<br><br>- Oczywiście - mruknęła Ika. - Teraz już wiadomo.<br><br>- Co?<br><br>- Jakie "co"? Że się pobiorą.<br><br>Groszek spojrzał na zwrócone ku sobie twarze dorosłych. Skinął głową.<br><br>- To jest życie - mruknął już wyłącznie do <br>siebie i na własny użytek.<br><br>Był to dzień czarującej, jesiennej urody. Lasy dokoła miasteczka stały <br>jak w pożarze, czerwone, brązowe i złote. Słońce za to pełne było <br>łagodności, zaś w powietrzu, na fali cichego wiatru, płynęły pajęcze <br>nitki. Po prostu jesień: dużo piękna, trochę smutku. Nie można było <br>zatem tracić czasu. Obiad zjedli bardzo wcześnie - i przed nimi <br>otwarło się całe, ogromnej długości