was, panowie! Pan znowu chwyta za rydel? - zaśmiał się niemiło, zwróciwszy się do profesora. - Bardzo dzielny z pana staruszek.<br>- Łotrze! - krzyknął pan profesor.<br>Tamten dał niespodzianie susa i przepadł wśród drzew. - Gońmy go! - wrzasnął pan Gąsowski.<br>- Ani kroku! - zawołał Adaś zdławionym głosem. - Ani kroku! Czy panu życie niemiłe? Zresztą...<br>Nie dokończył, bo zaczął nasłuchiwać. W niewielkiej odległości zgrzytliwym głosem zawarczał motor.<br>- ...Zresztą on ma auto. Niewysokiej, widać, marki, bo kicha i szczeka, ale jedzie. Niechże sobie jedzie na złamanie karku. - Ależ skarb, skarb! - zahuczał "były matematyk". - Chłopcze! Czy z przestrachu straciłeś zmysły? Czemu się śmiejesz u stu diabłów! I ty też