cukierki zawinięte w kolorowe papierki.<br> Właśnie te cukierki przywiezione z Danii, gdzie nasza ciotka pracowała przez rok jako dojarka, sprawiły, że nasze oczekiwanie na archanioła nie było takie dokuczliwe.<br> Dopiero gdy skończyły się cukierki, poczuliśmy, że bolą nas od wystawania pod drzwiami spiczaste kolana, a miękkie jak wiklinowe gałązki kręgosłupy dokuczają nam coraz bardziej.<br> Mimo wytrwałości nie udało się nam zobaczyć wychodzącego odciotki archanioła.<br> &lt;page nr=70&gt;<br> Najwidoczniej umykał z pokoiku przez okno otwierające się w sad lub jako istota nie z tej ziemi przenikał przez powałę, przez strzechę i ulatywał w niebiosa.<br> Czasem w nocy wydawało się nam, że on wcale nie wychodzi