Powiedziała jakieś słowo, przygłuszone orkiestrą.:<br>- Mémoires... - powtórzyła przyglądając się literom, jakby i dla niej stanowiły zarazem niespodziankę. Swoją zawsze czynną, roztargnioną i łapczywą ciekawością świata zdawała się obejmować i własną osobę.<br>- Pamiętnik? - zdziwił się Kolumb i nagle wyprostował się obojętnie. A w którym miejscu zapisany jest twój "brat" Maurice? - usiłował dokuczyć.<br>- Tu - podsunęła mu puderniczkę. Migdałowy paznokieć wskazującego palca ślicznej ręki wskazywał - "trzecie z rzędu" - obliczała zazdrość Kolumba - małe wystębnowane literki: "MC". Nagle chłopak zarumienił się. Krzywe nieco, jakby ryte w pośpiechu, biegło dalej: "Kolimp"...<br>- Uczciłaś mnie całym imieniem. Będziesz musiała wkrótce kupić nową puderniczkę... - wskazał pospiesznie literki inicjałów.<br>Na moment