mam mówić jeszcze?<br>Nieszczęsny chłopak jęknął i gwałtownie usiadł na krześle. Położył na stole ręce, a na nich oparł głowę. Ciało jego drgnęło lekko, jak gdyby cicho płakał.<br>Adam zbliżył się szybko i położył mu rękę na ramieniu.<br>- Uspokój się - mówił szybkim szeptem. - Stało się nieszczęście... Ani ci nie chcę dokuczyć, ani żadnej nie chcę wyrządzać ci przykrości... Ach, przestańże u Boga Ojca! Co ty robisz?<br>Burski przytulił głowę do jego piersi i mówił rwąc wyrazy na strzępy:<br>- Adasiu... Ja nie ukradłem... Przysięgam, że nie... Znalazłem... Ukryłem nie zdając sobie sprawy, co robię... Skusiło mnie... Byłem głupi... Pióro jest śliczne, a