kartuje się pomocą podziałki transwersalnej, cyrkla (odmierzacza) i dwóch ekierek. Kontrolą dokładności kartowania osnowy pomiarowej jest porównanie określonych analitycznie (ze współrzędnych) i graficznie (pomierzonych cyrklem na mapie) tych samych elementów liniowych osnowy pomiarowej. Różnica między porównywanymi wielkościami nie może przekroczyć &lt;symbol desc="+-"&gt;0,3 mm w skali mapy.<br>Szczegóły sytuacyjne, pomierzone metodą domiarów prostokątnych, kartuje się na podstawie szkiców polowych przy użyciu zestawu składającego się z cyrkla (odmierzacza), podziałki transwersalnej i ekierek lub specjalnego nanośnika szczegółów. Kartowanie szczegółów za pomocą cyrkla (odmierzacza), podziałki transwersalnej i ekierek polega na:<br>- odłożeniu na bokach osnowy, zgodnie z przyjętym kierunkiem pomiaru, wartości odciętych,<br>- wystawieniu w tych punktach