honoru, że będzie pan na konferencji&lt;/&gt;". Nową kartę wcielenia i słowo honoru dawał jednocześnie. Było to pierwsze - lecz bynajmniej nie ostatnie - oficerskie słowo honoru, które publicznie lub prywatnie dostałem w ciągu następnych 6 tygodni. Za każdym razem było ono gwarancją, że obietnica nie zostanie spełniona.<br>Jednak we wtorek jeszcze nie domyślałem się jego wartości i dlatego następnego dnia pojawiłem się znowu, po raz trzeci, w WKU przynosząc podanie od władz Politechniki. (Przywiozłem je sam, by skrócić tzw. "drogę służbową". Czasu było mało: w czwartek było Boże Ciało, a w piątek miałem wyruszyć z Wrocławia w kilkusetkilometrową drogę w niezbyt dokładnie oznaczonym