kary, część jego losu. Ten fakt elementarny dowodzi, że w człowieku zamieszkała Dobroć, a wolność dopiero potem. Levinas pisze: <q>Tak więc owa pierwotność odpowiedzialności w stosunku do wolności nie oznaczałaby nic innego tylko Dobroć Dobra: tę konieczność, że dobro wybrało mnie wcześniej, zanim byłem w stanie je wybrać, to znaczy dopełni jego wyboru <gap>. Dobro idzie przed bytem <gap>. Dobro, które wezwało podmiot do tego, aby <gap> przybliżał się do drugiego, przybliżał się do bliźniego